พ่อแม่รังแกฉัน

คือเราเป็นคนร่าเริงนะคะ อยู่โรงเรียนก็จะเป็นอีกแบบ อีกแบบที่ว่านี่คือไม่ใช่ก้าวร้าวนะคะ แต่อยู่รร.เราจะร่าเริง หัวเราะบ่อยมากๆแต่พอกลับมาอยู่บ้าน เราจะเป็นอีกคนนึง เรากับคนที่บ้านไม่ค่อยพูดหรือคุยกันค

จริงๆแล้วก็ไม่ใช่เรื่องอะไรที่เราจะเข้าไปเผือก แต่มันเห็นแล้วขัดหูขัดตามากค่ะ ลูกอา อายุเกือบ 2 ปีละ อาและแฟนอาไม่ค่อยได้เลี้ยงลูก ปล่อยให้ยายเลี้ยงค่ะ แล้วลูกอาติดยายมาก แล้วยายก็ตามใจสุดๆ อยากได้อะ

คือเรางงกับตัวเองมากเลยค่ะคือตอนแรกเราไปโรงเรียนก็ร่าเริงปกติแต่พอสักพักจะเริ่มซึมแบบไม่ขำกับมุกเพื่อนเหมือนตอนแรกไม่อยากไปอยู่รวมกับเพื่อนอยากนั่งโง่ๆอยู่คนเดียวแต่พอกลับบ้านเราก็กลับมาเป็นปกตินะคะ อ

สวัสดีค่ะ ^^ พอดีอยากมาถามเพื่อนๆหรือผู้รู้ว่าอาการแบบนี้เป็น introvert รึป่าว รึเป็นอาการอะไร หรือเป็นโรคอะไรรึป่าว "เริ่มสังเกตุตัวเองมาสักระยะแล้ว ว่าตัวเองเริ่มเก็บตัวมากขึ้น พูดน้อยลง แต่ตอน

คือ...เราอายุ13ปีค่ะ ตอนนี้อยู่ม.2 เราเป็นคนนึงที่ชอบการอยู่คนเดียว เก็บตัวอยู่ในแต่ห้อง ชอบฟังเพลงตลอด กรีดข้อมือตัวเอง เราเครียดมากเวลาที่เราเครียดมากจนเกินไปเราก็จะเป็นลมจนต้องเข้าโรงพยาบาล หมอบอกว

สวัสดีค่ะ เรื่องราวนี้เป็นประสบการณ์ที่ฉันไปเจอมาด้วยตัวเอง และเชื่อว่ามันจะติดอยู่ในความทรงจำไปอีกนาน... เพราะมันเกิดขึ้นในคืนก่อนวันสำคัญที่สุดของชีวิต นั่นคือ วันรับปริญญา ค่ะ วันที่ 20 พฤศจิกายน 2

ใครๆก็มักจะพูดว่า พ่อแม่ คือ พระในบ้าน แต่ทำไมเรารู้สึกเหนื่อย ท้อ ไม่อยากอยู่บ้านเพราะมีแม่ที่มีคำพูดที่ไม่อยากจะไปอยู่ใกล้ด้วย ตั้งแต่จำความได้ แม่ไม่เคยเอ่ยปากชมเราเลย ไม่ว่าจะเราทำดีแค่ไหนก็ตาม

สังเกตหลายคนละ ที่โง่ ทำงานไม่เก่ง มักคิดว่าตัวเองเก่ง แต่เพื่อนร่วมงาน หัวหน้างานเบือนหน้านี้ ไม่อยากใช้งาน เพราะสั่งอะไรก็ทำไม่สำเร็จ ทำงานไม่ได้ ต้องสั่งทุกสเต็ปต้องชี้งายทุกอย่าง คิดเองไม่เป็น ต่อ

คือตอนนี้ตัวของเราอยู่ม.6 กำลังจะขึ้นมหาลัย ต้องบอกก่อนว่าตัวเราคือเด็กกิจกรรมด้านความบันเทิงกับวิชาการ เป็นเด็กที่ไม่เก่งเรื่องกีฬาเลยนะคะ เวลสมีงานร้องเพลง เต้น แข่งด้านภาษาหรือด้านอะไรเทือกๆนี้เราจ